o życiu ;) a dokładniej o życiu z perspektywy ts

Niedawno byłem u fryzjera. W drodze do domu miałem płyty czyste sobie kupić i wchodzę do sklepu, ale przy stoisku 'komputerowym’ faceta nie było, więc baba ze stoiska obok: „Tego pana jeszcze nie ma, a chciałEś coś?” no kurcze, przecież zna mnie, bo tam czasem przychodzę i koleżanki mówią do mnie z „a” na końcu, no ale nic, ja zadowolony, więc mówię [naj bardziej męskim głosem na jaki mogę się zdobyć, co by czar nie prysł ;) ]: „Płyty, ale nie szkodzi, przyjdę jutro” i zmywam się zanim wybuchnę śmiechem, ale mi potem wesoło było. Idę i śmieję się do siebie nie przejmując się, że ludzie na mnie dziwnie patrzą ;) a co, niech wiedzą, że mi raz wesoło!
Ale głównie to nie jest wesoło…
Ja w sumie rozumiem, że jak ktoś jest ts, to też może mieć w końcu dość tematyki ts. Normalka. Można też chcieć uciec, albo wmawiać sobie, że można o tym nie myśleć (może można, nie wiem, mi się nie udało). Ale ja tak nie potrafię. Wmawianie sobie czegokolwiek też mam już dawno za sobą. Gdy jest jakiś program, albo strona, blog, wspomnienia czy cokolwiek, to muszę się z tym zapoznać… po co? nie wiem… Doszukuję się podobieństw, różnic… tych pierwszych jest sporo, tych drugich też, przecież każdy z nas jest inny (a ja to już szczególnie ;) choćby moje zainteresowania i ich zestawienie… eh i w ogóle) i każdy pisze o wszystkim co go dotyczy, ale właśnie fascynujące jest to jak patrzymy na te wszystkie sprawy z perspektywy bycia ts… Bo jakby nie było, wielokrotnie już podkreślałem: każdy, choćby najmniejszy aspekt życia związany jest z płcią. Kocica napisała: „Nikt nie zwraca uwagi na dusze tylko na ciało, nie rozumie i nie chce rozumieć, bo tak wygodniej.” tak jest… Poza tym czasem nie mogę otrząsnąć się ze zdumienia jak bardzo to co ktoś z „bliskich” napisze u siebie odpowiada moim myślom, moim uczuciom… to jest wręcz niesamowite kiedy czytam na czyimś blogu to, czego sam jeszcze nie zdążyłem uporządkować sobie w głowie… to jak deja vu tylko trochę inne. Kiedy czyta się co piszą nawet młodsi ts (tacy, co to niektórzy powiedzieli by o nich, że są jeszcze za młodzi i „pewno im się tylko wydaje”), to jednak widzę to samo co czuję ja.. choć może innymi słowami, może prościej… bo przecież dzieci im młodsze tym mają większą zdolność do mówienia prawdy…
A ja? cóż ja w ogóle jestem inny… zawsze byłem i zawsze będę. W pewnym sensie to dobrze, nie mam ochoty być taki jak ludzie, których charaktery mi nie odpowiadają. Zawsze uważałem, że dobrze jest być trochę innym, nigdy się przed tym nie broniłem. Otwarcie mówiłem, że nie palę i nie piję (prawie, bo ja nie mówię o piciu symbolicznym) i jestem z tego dumny! Bo ja chcę być inny pod tym względem! To nie wstyd. Może też nie powód do dumy, ale wstyd na pewno nie. Dlatego trudno mi zrozumieć kogoś, kto pali bo inni palą, albo pije, bo wszyscy kumple piją. Ciekawie jest też mieć inne zainteresowania niż większość :)
Tylko że nie chciałbym być inny pod tym względem, pod którym najbardziej jestem… a tego zmienić samą wolą się nie da…
Piszę najczęściej jak mi jest źle i ciężko i ktoś mógłby powiedzieć, że przedstawiam transów w złym świetle. Ogłaszam więc, że nie każdy ts jest taki sam! Przecież nie jesteśmy identyczni, każdy człowiek się różni. Ja taki jestem. A ja oprócz tego z natury jestem pesymistą. Christine zadała na forum Les.Piekiełko pytanie: „Jak często ts ma doła?” Moja odpowiedź: „Jak często?
Jakieś dwa razy dziennie? Nie no, może przesadzam, bywają lepsze i gorsze dni jak w życiu każdego. Ale ogólnie to moje całe życie jest 'dołem’.” tak by to wyglądało u mnie. I czasem bywa tak, że ten szablon wydaje się jak najbardziej na miejscu…
Miałem napisać jeszcze o czymś… ale się zapomniało, wyszło inaczej… nie ważne…
A czego nie napiszę ja, napiszą oni… „bliscy”…