Normalność w internecie…

Wróciłem do szablonu z żołnierzem :) za bardzo go lubię żeby do niego nie wracać, choć zmieniłem trochę, bo tamten układ już mi się znudził. Bo ja muszę mieć: a) szablon własny, b) szablon dopracowany do końca, z podstronami itp. c) szablon z cytatami.
Tak myślę sobie… Od dawna loguję i rejestruję się wszędzie jako ja, jako chłopak (poza serwisami aukcyjnymi :( z oczywistych przyczyn). Na początku oczywiście tak nie było, wtedy kiedy jeszcze sam niewiedziałem co się ze mną dzieje i kim jestem, to uważałem, że muszę się logować jako dziewczyna (co to za głupota była…). Nie wiem co chciałem „przez to osiągnąć”, zawsze moje wypowiedzi rażąco odbiegały od odpowiedzi dziewczyn, a bardziej podobne były raczej wypowiedziom chłopaków (na temat literatury, filmu, tego co lubię itp.) i były chyba zbyt agresywne. Chyba bardzo chciałem udowodnić wszystkim dookoła, że to wszystkie dziewczyny są dziwne nie ja…
Potem zacząłem się wreszcie rejestrować jako ja, ale miałem potrzebe tłumaczenia się wszystkim kim jestem i jak to ze mną jest. Bardzo mi zależało, żeby ludzie z którymi rozmawiam (a raczej piszę) przez internet wiedzieli dokładnie kim jestem i zrozumieli mnie (na tym nadal mi oczywiście zależy). Wszędzie podawałem adres bloga albo coś w tym stylu…
Ale teraz… teraz jest inaczej. Rejestruję się gdzieś i po prostu jestem. Jestem chłopakiem, sobą i nie tłumaczę się wszystkim dookoła. Przecież mam prawo być takim samym człowiekiem jak reszta! Poco i dlaczego mam się wszędzie tłumaczyć i modlić się by zrozumieli… Teraz mam to gdzieś. Jeżeli mnie nie rozumieją to ich problem!
A poza tym czuję potrzebę bycia normalnym… wmieszania się w tłum przypadkowych internautów, gdzie nikt nie pyta po co i dlaczego… gdzie jestem chłopakiem, który kocha horrory (na forum grozy), facetem, który ma swoje zdanie na temat religii (na Katoliku) albo swoje zainteresowania na innych forach… gdzie po prostu jestem sobą…