# 362

Taaa… to wedle życzenia pewnie dziś też wyjdzie mi długa notka :/
Hehe… w nawiązaniu do komentarza pod poprzednią notką… chociaż ja mam od 2,5 roku swojego kompa i nikt bez mojej zgody by go nawet nie śmiał dotknąć :P to nie ma absolutnie mowy bym gdzieś miał jakieś autouzupełnianie, zapamiętane hasło czy wprost coś napisane – od tak już mam, że wszystko jest ukryte ;) Trzy mam rzeczy najważniejsze w moich dokumentach i mają one bzdurne nazwy: pierwsza to plik WordPad o nazwie „ks” i jest to ta książka, którą od dwóch lat usiłuję pisać, druga to plik notatnika o nazwie „zzzz” i tutaj wrzucam rzeczy do notek i w ogóle w tym piszę zawsze najpierw notki na bloga, a trzecia to folder o nazwie „ttt”. Folder ten prowadzi do podfolderów: z fotkami (moimi – na których wyglądam znośnie, nie moimi), z gifami fajnymi (które i tu na blogu czasem zamieszczałem), z archiwizowanym blogiem, no i z paroma innymi rzeczami, które powinny tylko moje oczy oglądać ;)
A nawiązując do notki poprzedniej… to jeszcze mnie coś wkurza. Kiedy ktoś najpierw napisze, że nie toleruje mniejszości seksualnych/murzynów/żydów/chorych/tuwpiszcouważasz a potem kiedy ktoś go skrytykuje, to on zarzuca nietolerancję… no zaraz, ale tolerancji to chyba wymagać może człowiek, który sam jest tolerancyjny. Mało tego! Czasem ktoś nawyzywa innych, a wyzywających jego nazywa nietolerancyjnymi! A za co ja mam szanować człowieka, który nie szanuje innych? Już walić tolerancję, ale zwykły szacunek, to się należy każdemu! Chyba, że ten ktoś odmawia szacunku innym.
Przy okazji porządku na kompie, postanowiłem coś zmienić w pokoju ;) Zamienić kilka małych plakatów na jeden większy. Więc kupiłem sobie plakat „Brokeback Mountain”. Wiem, że obok plakatu „Zielonej Mili” pasowałby lepiej „Skazanych na Shawshank”, ale tego nie łatwo dostać (jak już dostanę, to upchnę na tą ścianę trzy plakaty… nie wiem jak to zrobię, ale jakoś na pewno). Kiedyś mi mówili, że wyrosnę z plakatów. A ja je nadal lubię [choć teraz tylko duże preferuję (co nie znaczy, że tylko duże mam na ścianach)]. Nie wyobrażam sobie mieszkać w pokoju/domu bez plakatów. Jakbym miał mieć łyse ściany… to czuł bym się dziwnie.
Oto właśnie zauważyłem minus naszego członkostwa w Unii – papiery w związku z coroczną pracą sezonową są od tego czasu co roku inne! A w tym roku to już w ogóle jakaś parodia… tam nie ma miejsca na potwierdzenie dla bezrobotnych! Dla pracujących, uczniów, rencistów, prowadzących własną działalność, a nawet dla gospodyń domowych są oczywiście rubryki, ale dla bezrobotnych nie! No przecież to jest śmieszne! W związku z czym pracodawca powiedział, że mam przysłać tak jak są, bez podpisu i zobaczymy, a najwyżej będę na pół legalnie. No ale k*** śmieszne! Starczyło mi 'na pół legalnie’ dwa lata temu (bo tak to jest jak ktoś 18-stkę ma w środku sezonu – umowy wcześniej podpisać nie może, bo nie jest pełnoletni, no a w trakcie to już też nie). Nie no… śmiać mi się chce, dla najbardziej zainteresowanych pracą – bezrobotnych nie mają opcji :D Choć tu należałoby zapłakać nad bezmyślnością tego, kto te papiery 'projektował’.
Poza tym błoto mam takie przed domem, że już nie wiem czy gorzej jeździło mi się rowerem po lodzie czy po tym błocie właśnie :/ bo oczywiście centralnie przed moim domem najwięcej samochodów musi zawracać! Ludzie sobie myślą, że jak ktoś nie ma ogrodzenia, to można mu na podjeździe zawracać, na ogród wchodzić itd. – a to Polska właśnie…
Jutro być może pójdę do B. I pewnie wysłucham jej relacji z dzisiaj. A przy okazji po raz któryś z kolei relacji, z któregoś innego spotkania z chłopakiem. Nie żebym nie chciał słuchać, bo jestem ciekawy życia moich znajomych. Ale czasem mam ochotę powiedzieć „Zamknij się!”, bo czasem nie mogę znieść słuchania i pytania: „Co o tym myślisz?” Bo co ja mogę o tym myśleć? Prawda jest taka, że w ogóle o tym nie myślę, bo chybabym zwariował… zwariował ze zwyczajnej ludzkiej zazdrości… że ona kogoś ma. A ja nie. I to nie byłaby taka chamska zazdrość… tylko taka bezsilna po prostu…
Ale ona mówi, bo ja nie mówię. Bo co ja mam mówić? Ona sądzi, że nie mam nic do powiedzenia, z resztą większość tak sądzi. Bo tak jest. Nie mam IM nic do powiedzenia. Nie dlatego, że ich nie lubię, bo przeciwnie. Ale dlatego, że nie potrafię IM tego powiedzieć. Mówiąc „ONI” mam oczywiście na myśli ogół moich znajomych z reala (w zawrotnej liczbie 4 osób). Bo niestety, ale trafiłem w takie środowisko chyba, że jak powiem słowo „homoseksualizm” to patrzą na mnie jak na kosmitę, bo o TAKICH RZECZACH się nie rozmawia. A jakbym powiedział „transseksualizm” to już by chyba egzorcystę wzywali. Mam wrażenie, że moim znajomym jestem potrzebny tylko do wygadania się. Bo do czego innego w sumie ktoś taki jak ja może być potrzebny?
Nie chciałem się dołować, ale już za późno. Przeczytałem kolejnego bloga 'bliskiego’ i… i przynajmniej już nie szczypią mnie oczy od wpatrywania się w monitor – łzy niesamowicie pomagają na oczy, nawet nie wiedziałem.
21.02 – 20:15 – Polsat – Raport specjalny – Transseksualiści – reportaż
23.02 – 22:40 – TV4 – „Nie czas na łzy” / „Boy’s Don’t Cry”
Co nas tak wszędzie dużo ostatnimi czasy? ;) Żartuję, to oczywiście bardzo dobrze, że się mówi. Reportaż będę oglądać, ale filmu nie… mam go na cd z resztą i jak na razie raz mi wystarczyło… bo jeśli słowa przemawiają, to obraz przemawia dwa razy tak mocno…